noidstory

เมื่อลูกชายคนเก่งเริ่มพูดภาษาต่างด้าว พี่ตอง คือชื่อลูกชายผมครับ ตามธรรมดาของ พ่อแม่ ย่อมเห่อ บุตรหลานกันทุกคน   ผมก็เช่นกัน ที่เป็นทั้งพ่อทั้งแม่ในวาระเดียวกัน…    พี่ตองน่าจะได้คำแปลกๆมาจาก ทีวี หนัง หรือรายการอะไรสักอย่างที่ผมเปิดทิ้งไว้ ให้แกดู………ก็เป็นได้ (**ไม่ต้องออกเสียงแบบ คนอวดผีครับ) "พินพ๊าดดดด" (ออกเสียงตามที่เขียน) มันแปลว่าอัลไลฟระลูก? พ่องง ……(อ่านว่า พ่อ-งง) พี่ตอง จะติดคำนี้อยู่นานหลายปี  ผมกับรุ่นน้องหลายๆคน พยายามหาความหมาย ก็ไม่มีในพจนานุกรม รุ่นน้องผมคนหนึ่ง บอกว่า "มันแปลว่า ผิดพลาดหรือเปล่าล๊วดเพ่ ออกเสียงคล้ายๆกัน" ไปถามพี่ตอง เขาก็ออกเสียงถูกนะ " ผิดพลาด… ไม่ใช่นะ มันพินพ๊าดดต่างหาก…"  หลายคนเคย ถามกับพี่ตอง ว่ามันแปลว่าอะไร "พินพ๊าด ก็คือพินพ๊าดดดสิ จะแปลว่าอะไร" งงเป็นไก่ตาแตกกันไปสิครับ พี่ตอง จะพูดคำนี้เวลา ไม่เอาอะไร เช่น ของเล่น ขนม กินข้าว หรือแม้แต่ของเล่นพัง เขาก็จะเข้ามาบอกว่า "ป้อๆ มันพินพ๊าดด" อืมม! ถ้างั้น ให้มันแปลว่า "พัง"  นะไอ้คำนี้ พวกเราสรุปกัน จ...

02:30 น.โดยประมาณ ผมขับรถออกจาก ‪ร้าน‎นัดพบ‬ by the best(ร้านเหล้า)  มีรถมอไซต์สายตรวจตามหลังมา ก็ไม่ได้คิดอะไร ขับช้าๆชิลๆตามประสา ถามว่าผมเมามั๊ย "ตอบเลยว่ามาก" รถสายตรวจเร่งเครื่องแซง โบกให้ผมจอดข้างทาง  ซวยแล้วกรู เมาแล้วขับหรา ? ไม่มั้ง ตำรวจแถวนี้ น่าจะคุยกันได้นะ  ไม่ได้อยู่ถนนหลวงสายหลัก แล้วอีกอย่างผมก็ขับไม่เกิน 40 กม/ชม. ผมจอดชิดไหล่ทาง ลดกระจกลง ผู้หมวด กับ จ่า ตะเบ๊ะพร้อมกัน ผม : สวัสดีครับหมวด (ยกมือไหว้) หมวด : ดีครับ ขอตรวจค้น เชิญลงจากรถด้วยครับ (ตะเบ๊ะ) .. chipหายสิกรู ผมคิดถึง การยัดยาบ้า ขึ้นมาทันทีครับ ตีสองกว่าแล้ว  โทรหาใครมาช่วยดี หน้าทนาย หน้าอัยการ โผล่มาในความคิดของผมทุกคน ที่ผมรู้จัก  (โทรไปตอนนี้ มันจะรับโทรศัพท์กรูปะว่ะ) ...ผมลงจากรถ ยังไม่ทันจะพูดอะไรเลย ผู้หมวดจับล๊อคมือผมไพล่หลัง ดันตัวผมติดกับประตูรถ เหมือนในหนัง ตำรวจจับผู้ร้ายเลยครับ หมวด : จ่า ค้นในรถสิ ผม : เฮ้ยย!! หมวดครับ ค้นดีๆก็ได้นี่ครับ ไมต้องล๊อคผมแบบนี้ด้วย  แล้วถ้าพวกคุณ  ยัดอะไรให้ผมละ ผมจะรู้เรื่องมั๊ย ผมฟ้องกลับได้นะครับ ...หน้า...

 ปล..เรื่องจริง ไม่ได้ใส่ไข่ เรื่องนี้เกิดที่ ซอย เรวดี แยกติวานนท์ นนทบุรี เอาเป็นว่า ไม่ขอเอ่ยชื่อห้องพักนะครับ  (มีหอพักใหญ่ๆอยู่หอเดียวละครับ) ......................................................................... เราสามคน... ผม ไอ้บอย พี่เอก เช่าห้องร่วมกัน (3หนุ่ม3มุม) คืนแรก ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ หลับเป็นตาย ทั้ง3หนุ่ม (เหนื่อยกับการย้ายห้อง) คืนที่2 พวกเรามีปาร์ตี้กันนิดหน่อย ตรงข้ามห้อง มีแสงไฟเล็ดลอดออกจากประตู ลักษณะมีคนเดิน ไป-มา พวกเราเลยลดเสียงกีต้าร์ลงมานิดนึง รีบปิดประตู กลัวเสียงดังรบกวนห้องตรงข้าม ปล.ห้องพวกเราติดกับบันไดหนีไฟครับ วันที่3 (ไม่ใช่กลางคืน) บอย นอนหลับอยู่ห้องคนเดียว(มันตกงาน) 11:00 โดยประมาณ  บอยได้ยินเสียง คนเปิดประตูห้อง(ของพวกเรา) เข้ามา แล้วเข้าห้องน้ำ เปิดฝักบัว อาบน้ำ บอยย้ำว่า ตื่นแล้ว ไม่ได้หลับแต่อย่างใด บอย : ไม่พี่เต้ย ก็ พี่เอกละว่ะ กลับมาอาบน้ำ(บอยคิดในใจ) บอยเรียก "พี่เต้ย" "พี่เอก" (ผมกับพี่เอก อยู่ที่ทำงาน...แล้วใครอยู่ห้องน้ำ?) ไม่มีเสียงตอบรับ จากในห้องน้ำแต่อย่างใด บอยไม่คิดมาก เผลอหลับ...

2 ปีผ่านมาแล้ว… มันเป็นงานที่ผมไม่อยากทำเท่าไรหรอก แต่ ในเมื่อผมเดินทางมาสายนี้แล้ว หลีกเลี่ยงไม่ได้ครับ จำเป็นจะต้องทำตามคำสั่ง "นาย" ถูกต้องแล้วครับ "นาย" ในที่นี้หมายถึง ตำรวจ "ยศร้อยตรี" ท่านหนึ่ง ซึ่งผมไม่ขอเอ่ยนามนะครับ  ผมกระอักกระอ่วนใจมาก เวลาที่นายสั่งให้ไปส่งของ… "ยาเสพติด" (ผมให้คำนิยามสำหรับมัน) เป็นลังๆที่นายขนมาเก็บมาไว้ที่บ้าน รับออร์เดอร์ทางโทรศัพท์ แล้วส่งตามหมู่บ้าน ไปอีกทอดหนึ่ง โดยมีผมกับรุ่นน้องเป็นผู้ส่ง ผมเป็น"เด็กเดินยา" ให้นายอยู่ ปีกว่าๆ ลูกค้านายส่วนมากเป็นวัยทำงาน คนแก่  ซึ่งคนเหล่านี้ ติดมันอย่างเอาเป็นเอาตายเลยล่ะ มีอยู่เคสนึงครับ พี่แกโทรมาสั่งยาจากนาย  นายบอกให้ไปส่ง มืดแล้วครับ ทางเปลี่ยวมาก  นายกำชับว่า ต้องไปส่งก่อน สองทุ่ม ลูกค้ารอ เพราะเลยเวลานัดมาหลายชั่วโมงแล้ว ผมทั้งหงุดหงิด ทั้งกล้าๆกลัวๆ  "กรุจิโดนปล้นยารึป่าว" ตำรวจจิจับกรุหรือเปล่า" …ผมบ่นคนเดียวในใจตลอดทาง สองทุ่ม ผมถึงจุดนัดส่งยา หมาหน้าบ้านเห่าขึ้น ตามระเบียบปฏิบัติ (ผมเตรียมพร้อม เผ่น!! ทุกสถานก...

ข้าพเจ้ากำลัง จัดเตรียม อาวุธปืนที่มีทั้งหมด เช็ดทำความสะอาดลำกล้อง  เครื่องกระสุน  ทุกกระบอก เตรียมพร้อมทุกสถานะการณ์ ลูกน้องข้าพเจ้า แถวหน้ากระดาน รอรับแจกอาวุธ หน้าตากระเหี้ยนกระหือรือ  พร้อมรับคำสั่งจากข้าพเจ้าทุกนาย ทุกคนพรางหน้าตา แทบจะไม่เห็นเค้าหน้าเดิม 10:00 น. ข้าพเจ้า : "พวกนายพร้อมลุยนะ" "พร้อมครับ/ค่ะ" เสียงตอบรับหึกเหิม พร้อมทำสงครามอย่างเต็มที่ ข้าพเจ้าเริ่มแจกจ่ายอาวุธ ให้กับทุกๆคน ใจหนึ่ง ก็เป็นห่วง ห่ากระสุนทั่วทุกสาระทิศ รถถัง พลซุ่มยิง มีหรือจะไม่เฉียดใกล้  ทุกคนต้องโดนกันทั้งนั้น มากน้อยแค่ใหน สุดแล้วแต่เวรกรรม ที่เขาเหล่านั้นทำมา     ลูกน้องข้าพเจ้าพร้อมแล้ว ความห่วงใยคงต้องสลัดทิ้งไป   "สู้ๆทุกคนพี่จะคอยระวังหลังให้" ………… พวกเราตั้งป้อมกำบัง  "เลือกที่จะตั้งป้อมซุ่มยิงมากกว่า ไปลาดตระเวนสนามรบ  ปลอดภัยกว่านะ" (ข้าพเจ้าบอกยุทธวิธีกับลูกน้อง) ข้าศึกศัตรู เริ่มเข้ามาเป็นระยะ ลูกน้องข้าพเจ้าสาดกระสุนใส่ไม่ยั้ง  เสียงอื้ออลไปทั่วสารทิศ การต่อสู้ กินเวลาไปหลายชั่วโมง ทุกคนดูเหนื่อยล้า  แต่ก็ไม่ม...

เรื่องนี้ พี่โอ พิชัย เป็นพระเอกอีกแล้วครัช ถ้าใครยังไม่รู้จักพี่โอ แนะนำ  ลิงค์นี้เบยคร่าาบ ท่านผะชวมมคร่าบบ "จันทร์ เอาน้ำแข็งมาถูหลังฉันหน่อยสิ" มัธยมศึกษาปี่ที่ 6/1 เทอม2 (มั้ง) หลังเลิกเรียนเวลาโพลเพล้ (น่ากลัวไปมั๊ย)  ช่วง 6โมงเย็นประมาณนั้น เราขออนุญาติใช้ห้องเรียนห้องหนึ่ง อาคาร 2  เพื่อซ้อมดนตรี กับอาจารย์ที่ปรึกษาเรียบร้อยแล้ว ก็เป็นเรื่องปกติที่เรา ซ้อมเพื่อขึ้นงานโรงเรียนอยู่แล้ว (ฮอตเติบหนึ่ง)  วงเราเป็นโฟล์คซอง ล้วนๆ สมาชิคมี พี่เอ้ (คอร์ด) พี่โอ(คอร์ด-ร้องนำ) พี่โอ อริสมันต์ (เสียงมันใช่) พี่โก๋(โซโล่) ผม(โซโล่-คอร์ด-เบส-ร้องนำ).........((เออ แล้วทำไมกรุทำหลายอย่างจังฟระ)) วันนี้พิเศษหน่อย มีพี่ภา(รุ่นพี่จบไป3-4ปีแล้ว) มาช่วยแกะโซโล่ช่วย  เข้าเรื่องกันสะที พวกเราซ้อมจนถึงประมาณเกือบสองทุ่ม เปิดเทปคาสเซ็ท (รีแล้วรีอีก ม้วนแทบพัง) เพื่อแกะเพลง  พี่ภา หัวโจก เริ่ม ควักบุหรี่มาสูบ (ประมาณว่า สมองเมิงโปร่งขึ้นว่างั้นเหอะ)  พวกเรา ก็ไม่พลาด ถอดกันคนละตัว เผาห้องเรียนกันเลยทีเดียว แต่ พวกเรา คำนวณแรงลม และ มวลอากาศ ภายใน...

.คัน...มือ/เท้า #เกา #มันส์ ทำให้คิดถึงเรื่องราวของเพื่อน..คนนึงขึ้นมา ...พิชัย จันทร์ชู ((โอ))..มัธยมปีที่4 ห้อง 1...อ.วสันต์(ถ้าจำไม่ผิด) ผมกับเพื่อนโอ นั่งด้วยกัน คู่บั๊ดดี้กันตั้งแต่เปิดภาคเรียน เรานั่งแถวที่3นับจากหน้ากระดานดำ (ซึ่งผิดวิสัยของผมเป็นอย่างมาก..ส่วนมากผมนั่งหลังห้องปีที่5ที่6เลยย้ายๆมาหลังห้องสมใจนึก) วันนั้นอาจารย์สั่งให้ทำรายงาน แล้วก็เดินออกนอกห้องไปพวกเราตั้งใจทำรายงานกันมาก(จีจีนะ).... ทุกคนเงียบหมดกันทั้งห้อง ผมกับเพื่อนโอ ได้ยินสองสาวคุยกันเบาๆแถวหน้า  ดวงจันทร์ กับ จันทร์เพ็ญ (เฮ้ยยยจริงๆเมิงจับคู่กันได้เป๊ะมากอ่ะ) เรื่องความสวย ไม่ต้องถามนะ รู้กัน(( เออสวย...จบ)) จันทร์เพ็ญ : จันทร์ เราคันน่ะ..ช่วยเอาน้ำแข็งมาถูหลังฉันหน่อยสิ...เอร๊ยยย....มะช่ายยย.........เอ่อ....ช่วยเกาให้หน่อยสิ                จันทร์เริ่มเกาที่คัน..(ขอบชั้นในหรืออะไรสักอย่างเล่นงานจันทร์เพ็ญเข้าให้แล้ว) ผม กับ โอ มองหน้ากันแล้วก็ยิ้มๆ(กะจังหว่ะสอดแทรก..ว่างั้น) สองสาวยังคงคุยกันมุ้งมิ้ง มือไม้ก็สาละวนกับอิขอบชั้นในไ...