"เรื่องเล่า เขย่า(ขวัญ)ขัน"
ปล..เรื่องจริง ไม่ได้ใส่ไข่
เรื่องนี้เกิดที่ ซอย เรวดี แยกติวานนท์ นนทบุรี
เอาเป็นว่า ไม่ขอเอ่ยชื่อห้องพักนะครับ
(มีหอพักใหญ่ๆอยู่หอเดียวละครับ)
.........................................................................
เราสามคน... ผม ไอ้บอย พี่เอก เช่าห้องร่วมกัน (3หนุ่ม3มุม)
คืนแรก
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ หลับเป็นตาย ทั้ง3หนุ่ม (เหนื่อยกับการย้ายห้อง)
คืนที่2
พวกเรามีปาร์ตี้กันนิดหน่อย ตรงข้ามห้อง มีแสงไฟเล็ดลอดออกจากประตู
ลักษณะมีคนเดิน ไป-มา พวกเราเลยลดเสียงกีต้าร์ลงมานิดนึง รีบปิดประตู
กลัวเสียงดังรบกวนห้องตรงข้าม
ปล.ห้องพวกเราติดกับบันไดหนีไฟครับ
วันที่3 (ไม่ใช่กลางคืน)
บอย นอนหลับอยู่ห้องคนเดียว(มันตกงาน) 11:00 โดยประมาณ
บอยได้ยินเสียง คนเปิดประตูห้อง(ของพวกเรา) เข้ามา แล้วเข้าห้องน้ำ
เปิดฝักบัว อาบน้ำ บอยย้ำว่า ตื่นแล้ว ไม่ได้หลับแต่อย่างใด
บอย : ไม่พี่เต้ย ก็ พี่เอกละว่ะ กลับมาอาบน้ำ(บอยคิดในใจ)
บอยเรียก "พี่เต้ย" "พี่เอก" (ผมกับพี่เอก อยู่ที่ทำงาน...แล้วใครอยู่ห้องน้ำ?)
ไม่มีเสียงตอบรับ จากในห้องน้ำแต่อย่างใด
บอยไม่คิดมาก เผลอหลับไป 5 นาที จนได้ยินเสียงปิดน้ำจากฝักบัว
......แต่..........บอยรอแล้ว ก็ไม่มีใครออกจากห้องน้ำสักที
บอย ลุกขึ้นไปเคาะประตูห้องน้ำ
..ห้องน้ำไม่ได้ล๊อคครับ เปิดออกด้วยแรกผลักเบาๆของบอย
คราบหยดน้ำ ตามผนัง ยังคงเหลืออยู่ น้ำที่เจิ่งนองบนพื้นห้องน้ำยังคงมีอยู่
บอย...รีบออกจากห้อง ไปหาพวกผมที่ทำงานทันที
คืนที่ 4
เราได้ยินเสียงทะเลาะกันจากห้องตรงข้าม ตึงตังโครมคราม
เรา3คน เงียบ แอบฟัง พยามยามแอบดูจากช่องใต้ประตู เห็นแค่เงาคน
เดินไป-มา เหมือนเดิม ได้ยินเสียงทะเลาะสักพัก ไฟก็ดับลง เราก็ปิดประตูเข้านอน
เช้าวันที่ 5
พี่เอก ออกจากห้องหลังเพื่อน แกกำลังอาบน้ำ มีเสียงร้องเรียก
"พี่เอก พี่เอก" พี่เอกจำได้ทันทีว่า เป็นเสียงของลูกพี่ลูกน้องของแก
ที่ประจวบฯ แกรีบออกจากห้องน้ำมาเปิดประตู.............แต่ไม่เจอใคร
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นสายจากประจวบฯ แจ้งข่าวจากทางบ้านว่า
ลูกพี่ลูกน้อง (คนที่เรียกพี่เอกเมื่อกี้นี่ล่ะ) ...........เสียชีวิตแล้วเมื่อเช้านี้
พี่เอก ไม่ทันได้ล้างแชมพูที่หัวเลย (หัวพี่เอกล้านนิดๆ)
แกรีบออกไปหาผมที่ทำงานทันที...
คืนวันที่ 6
พวกเรามีปาร์ตี้ (อีกแล้ว) พี่เอกเล่นกีต้าร์ ผมร้องเพลง เจ้าบอย เคาะขวด
เสียงเราไม่ดังมากนัก (คิดว่าน่ะ)
ได้ยินเสียงเคาะประตู
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
เจ้าบอยอยู่ใกล้ประตูที่สุด รีบเปิดเลยครับ
.............ว่างเปล่า........ไร้เงาสิ่งมีชีวิตใดๆทั้งสิ้น
หูแว่ว ทั้ง3คน พยายามปลอบใจกันและกัน....
.......แล้วเราก็เริ่มบรรเลงเพลงกันต่อ ในใจทุกคนหวาดระแวง
ผมสัมผัสได้(ถึงจะไม่ใช่พี่ริวก็เถอะ)
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" อีกครั้ง
เจ้าบอยมองหน้าผม ประมาณว่า
"ถึงตาเมิงเปิดประตูแล้วพี่เต้ย"
หึๆ อย่าให้เสียเชิงชายชาตรี
ผมกล้าๆเกรงๆ รีบเปิดประตู อย่างรวดเร็ว กะว่า ใครมาแกล้ง เมิงเจอกรุแน่
.....................ว่างเปล่า........ไร้เงาสิ่งมีชีวิตใดๆทั้งสิ้น........
ทุกคนได้ยินเสียงเคาะประตูกันหมดครับ
จะบอกว่า ใคร(คน)มาแกล้งเรา ก็เป็นไปไม่ได้ เพราะห้องเราห้องสุดท้าย
ถ้าวิ่งลงบันไดหนีไฟ ก็ต้องมีเสียงวิ่ง ถ้าวิ่งไปที่ลิฟท์ ก็ต้องเห็นหลังไวๆ
หรือต้องมีเสียงคนวิ่ง ถ้าห้องตรงข้าม ก็ต้องมีเสียงเปิด/ปิดประตู
เรา3คนเลิกทุกกิจกรรม เตรียมพร้อมที่หน้าประตู ถ้ามีเสียงเคาะอีก พวกเราจะเปิดทันที
ผ่านไป 1นาที ลูกบิดประตูเริ่มเคลื่อนไหว
เหมือนมีใครสักคนหมุนบิด อยู่ฝั่งตรงข้าม (อูยยยย!! เล่าไปผมนี่ขนลุกเบย)
ลูกบิด เด้ง "คลิ๊ก"
ความกลัวแผ่ซ่านเข้าในหัวใจของทุกคน แต่ผมรีบดึงประตูออกทันที
..........ว่างเปล่า........ไร้เงาสิ่งมีชีวิตใดๆทั้งสิ้น........
ผมวิ่งออกจากห้องเป็นคนแรก
พี่เอก : ไอ้เชี้ยเต้ยยรอกรูด้วย ไอ้ห่า.....
(กรุณาอ่านสำเนียงเหน่อๆแบบคนประจวบฯ จักได้อรรถรสยิ่งขึ้น)
ผมไม่ได้ยินเสียงไอ้บอยครับ นักวิ่งเก่าใครจะแข่งกับผมปะล่ะ++
ลิฟท์ผมก็ไม่ลง วิ่งลงบันได 4 ชั้น จุดหมายปลายทาง
อยู่ร้านลาบก้อย ป้าแดง ข้างๆหอ
พอรวมกลุ่มกันได้ เรารีบถามป้าแดง คนคุ้นเคยทันที
**ไม่คุ้นได้ไง ลาบก้อย เชี่ยงซุน อุดหนุนแกเกือบทุกวัน
ป้าแดง เล่าให้ฟังว่า
"ห้อง xxxx ที่พวกแกอยู่น่ะ มีคนผูกคอตายคาห้องพัก พวกแกไม่สังเกตุหรา
ตรงขื่อกลางห้อง ไม่มีพัดลมเพดาน ห้องอื่นเขามี นั่นละ เขาผูกตรงนั้น
(บรึ่ยยย เล่าถึงตอนนี้ ขนคอลุกเลยล่ะพี่น้องเอ้ยย)
เห็นรอยคราบดำๆมั๊ยย นั่นละเขาลนเทียนทำพิธี.."
......อ้าวววววป้าาาา ทำไมเมิงไม่บอกพวกกรุตั้งแต่ที่แรก...
...ป้าแกตอบกลับมาว่า
...แล้วกรุจิรู้มั๊ยยยว่าพวกเมิงพักห้องเบอร์อะไร แสรดดดด!!!..
แล้วป้าแกก็แถมให้อีกเรื่องครับ
"แล้วอีห้องตรงข้ามพวกแกอะ ผัวเมีย เขาก็ยิงกันตาย
เจ้าของหอปิดข่าว ปิดห้อง
ล๊อคกุณแจไว้ พวกแกไม่สังเกตุหรือไง??"
.................................เงิบแดรกสิครับ ผมสามคน..............
คืนนั้นตี 1 เรากลับมาห้องครับ เมาเชี่ยงซุนป้าแดงไปหลายขวด
พี่เอก นิมนต์หลวงพ่อหน้าตัก4นิ้ว จากป้าแดงไปด้วย มันนอนกอดทั้งคืน
ผม ได้สร้อยพระหลวงพ่อคูณช่วยคุ้มป้าแดง มาห้อยคอ
เจ้าบอย ได้รูปพระอาจารย์โต ไปนอนกอด.......
แต่เราก็หลับกันได้ด้วยฤทธิ์เชี่ยงซุนอาจารย์แดง 555555++
คืนที่ 7
ผมไม่รู้ครับ เพราะ หลังจากเมื่อคืน ผมก็หอบผ้าไปนอนบ้านสาวเรียบร้อยโรงเรียนผมแว้วว
ทิ้งพี่เอก กับ เจ้าบอยสองคนไว้เผชิญความหลอนกันไปเหอะ
ใครอยากรู้ ไปถามพี่เอก ที่ประจวบฯกันได้ครับ .......
เจ้าบอยผมไม่รู้ข่าวมันเลย........ปล..** เจ้าบอยโดนผีอำทุกวัน (มันบอก)
ส่วนผม เริ่มหลอนๆตัวเอง ณ.ตอนนี้แล้วล่ะ บรึ่ยยยยยยยย!!
ชื่อหอพัก แผนที คลิ๊กลิงค์ดูครับ
http://www.x-rider.com/
เรื่องนี้เกิดที่ ซอย เรวดี แยกติวานนท์ นนทบุรี
เอาเป็นว่า ไม่ขอเอ่ยชื่อห้องพักนะครับ
(มีหอพักใหญ่ๆอยู่หอเดียวละครับ)
.........................................................................
เราสามคน... ผม ไอ้บอย พี่เอก เช่าห้องร่วมกัน (3หนุ่ม3มุม)
คืนแรก
ไม่มีอะไรเกิดขึ้นครับ หลับเป็นตาย ทั้ง3หนุ่ม (เหนื่อยกับการย้ายห้อง)
คืนที่2
พวกเรามีปาร์ตี้กันนิดหน่อย ตรงข้ามห้อง มีแสงไฟเล็ดลอดออกจากประตู
ลักษณะมีคนเดิน ไป-มา พวกเราเลยลดเสียงกีต้าร์ลงมานิดนึง รีบปิดประตู
กลัวเสียงดังรบกวนห้องตรงข้าม
ปล.ห้องพวกเราติดกับบันไดหนีไฟครับ
วันที่3 (ไม่ใช่กลางคืน)
บอย นอนหลับอยู่ห้องคนเดียว(มันตกงาน) 11:00 โดยประมาณ
บอยได้ยินเสียง คนเปิดประตูห้อง(ของพวกเรา) เข้ามา แล้วเข้าห้องน้ำ
เปิดฝักบัว อาบน้ำ บอยย้ำว่า ตื่นแล้ว ไม่ได้หลับแต่อย่างใด
บอย : ไม่พี่เต้ย ก็ พี่เอกละว่ะ กลับมาอาบน้ำ(บอยคิดในใจ)
บอยเรียก "พี่เต้ย" "พี่เอก" (ผมกับพี่เอก อยู่ที่ทำงาน...แล้วใครอยู่ห้องน้ำ?)
ไม่มีเสียงตอบรับ จากในห้องน้ำแต่อย่างใด
บอยไม่คิดมาก เผลอหลับไป 5 นาที จนได้ยินเสียงปิดน้ำจากฝักบัว
......แต่..........บอยรอแล้ว ก็ไม่มีใครออกจากห้องน้ำสักที
บอย ลุกขึ้นไปเคาะประตูห้องน้ำ
..ห้องน้ำไม่ได้ล๊อคครับ เปิดออกด้วยแรกผลักเบาๆของบอย
คราบหยดน้ำ ตามผนัง ยังคงเหลืออยู่ น้ำที่เจิ่งนองบนพื้นห้องน้ำยังคงมีอยู่
บอย...รีบออกจากห้อง ไปหาพวกผมที่ทำงานทันที
คืนที่ 4
เราได้ยินเสียงทะเลาะกันจากห้องตรงข้าม ตึงตังโครมคราม
เรา3คน เงียบ แอบฟัง พยามยามแอบดูจากช่องใต้ประตู เห็นแค่เงาคน
เดินไป-มา เหมือนเดิม ได้ยินเสียงทะเลาะสักพัก ไฟก็ดับลง เราก็ปิดประตูเข้านอน
เช้าวันที่ 5
พี่เอก ออกจากห้องหลังเพื่อน แกกำลังอาบน้ำ มีเสียงร้องเรียก
"พี่เอก พี่เอก" พี่เอกจำได้ทันทีว่า เป็นเสียงของลูกพี่ลูกน้องของแก
ที่ประจวบฯ แกรีบออกจากห้องน้ำมาเปิดประตู.............แต่ไม่เจอใคร
เสียงโทรศัพท์ดังขึ้น เป็นสายจากประจวบฯ แจ้งข่าวจากทางบ้านว่า
ลูกพี่ลูกน้อง (คนที่เรียกพี่เอกเมื่อกี้นี่ล่ะ) ...........เสียชีวิตแล้วเมื่อเช้านี้
พี่เอก ไม่ทันได้ล้างแชมพูที่หัวเลย (หัวพี่เอกล้านนิดๆ)
แกรีบออกไปหาผมที่ทำงานทันที...
คืนวันที่ 6
พวกเรามีปาร์ตี้ (อีกแล้ว) พี่เอกเล่นกีต้าร์ ผมร้องเพลง เจ้าบอย เคาะขวด
เสียงเราไม่ดังมากนัก (คิดว่าน่ะ)
ได้ยินเสียงเคาะประตู
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก"
เจ้าบอยอยู่ใกล้ประตูที่สุด รีบเปิดเลยครับ
.............ว่างเปล่า........ไร้เงาสิ่งมีชีวิตใดๆทั้งสิ้น
หูแว่ว ทั้ง3คน พยายามปลอบใจกันและกัน....
.......แล้วเราก็เริ่มบรรเลงเพลงกันต่อ ในใจทุกคนหวาดระแวง
ผมสัมผัสได้(ถึงจะไม่ใช่พี่ริวก็เถอะ)
"ก๊อก ก๊อก ก๊อก" อีกครั้ง
เจ้าบอยมองหน้าผม ประมาณว่า
"ถึงตาเมิงเปิดประตูแล้วพี่เต้ย"
หึๆ อย่าให้เสียเชิงชายชาตรี
ผมกล้าๆเกรงๆ รีบเปิดประตู อย่างรวดเร็ว กะว่า ใครมาแกล้ง เมิงเจอกรุแน่
.....................ว่างเปล่า........ไร้เงาสิ่งมีชีวิตใดๆทั้งสิ้น........
ทุกคนได้ยินเสียงเคาะประตูกันหมดครับ
จะบอกว่า ใคร(คน)มาแกล้งเรา ก็เป็นไปไม่ได้ เพราะห้องเราห้องสุดท้าย
ถ้าวิ่งลงบันไดหนีไฟ ก็ต้องมีเสียงวิ่ง ถ้าวิ่งไปที่ลิฟท์ ก็ต้องเห็นหลังไวๆ
หรือต้องมีเสียงคนวิ่ง ถ้าห้องตรงข้าม ก็ต้องมีเสียงเปิด/ปิดประตู
เรา3คนเลิกทุกกิจกรรม เตรียมพร้อมที่หน้าประตู ถ้ามีเสียงเคาะอีก พวกเราจะเปิดทันที
ผ่านไป 1นาที ลูกบิดประตูเริ่มเคลื่อนไหว
เหมือนมีใครสักคนหมุนบิด อยู่ฝั่งตรงข้าม (อูยยยย!! เล่าไปผมนี่ขนลุกเบย)
ลูกบิด เด้ง "คลิ๊ก"
ความกลัวแผ่ซ่านเข้าในหัวใจของทุกคน แต่ผมรีบดึงประตูออกทันที
..........ว่างเปล่า........ไร้เงาสิ่งมีชีวิตใดๆทั้งสิ้น........
ผมวิ่งออกจากห้องเป็นคนแรก
พี่เอก : ไอ้เชี้ยเต้ยยรอกรูด้วย ไอ้ห่า.....
(กรุณาอ่านสำเนียงเหน่อๆแบบคนประจวบฯ จักได้อรรถรสยิ่งขึ้น)
ผมไม่ได้ยินเสียงไอ้บอยครับ นักวิ่งเก่าใครจะแข่งกับผมปะล่ะ++
ลิฟท์ผมก็ไม่ลง วิ่งลงบันได 4 ชั้น จุดหมายปลายทาง
อยู่ร้านลาบก้อย ป้าแดง ข้างๆหอ
พอรวมกลุ่มกันได้ เรารีบถามป้าแดง คนคุ้นเคยทันที
**ไม่คุ้นได้ไง ลาบก้อย เชี่ยงซุน อุดหนุนแกเกือบทุกวัน
ป้าแดง เล่าให้ฟังว่า
"ห้อง xxxx ที่พวกแกอยู่น่ะ มีคนผูกคอตายคาห้องพัก พวกแกไม่สังเกตุหรา
ตรงขื่อกลางห้อง ไม่มีพัดลมเพดาน ห้องอื่นเขามี นั่นละ เขาผูกตรงนั้น
(บรึ่ยยย เล่าถึงตอนนี้ ขนคอลุกเลยล่ะพี่น้องเอ้ยย)
เห็นรอยคราบดำๆมั๊ยย นั่นละเขาลนเทียนทำพิธี.."
......อ้าวววววป้าาาา ทำไมเมิงไม่บอกพวกกรุตั้งแต่ที่แรก...
...ป้าแกตอบกลับมาว่า
...แล้วกรุจิรู้มั๊ยยยว่าพวกเมิงพักห้องเบอร์อะไร แสรดดดด!!!..
แล้วป้าแกก็แถมให้อีกเรื่องครับ
"แล้วอีห้องตรงข้ามพวกแกอะ ผัวเมีย เขาก็ยิงกันตาย
เจ้าของหอปิดข่าว ปิดห้อง
ล๊อคกุณแจไว้ พวกแกไม่สังเกตุหรือไง??"
.................................เงิบแดรกสิครับ ผมสามคน..............
คืนนั้นตี 1 เรากลับมาห้องครับ เมาเชี่ยงซุนป้าแดงไปหลายขวด
พี่เอก นิมนต์หลวงพ่อหน้าตัก4นิ้ว จากป้าแดงไปด้วย มันนอนกอดทั้งคืน
ผม ได้สร้อยพระหลวงพ่อคูณช่วยคุ้มป้าแดง มาห้อยคอ
เจ้าบอย ได้รูปพระอาจารย์โต ไปนอนกอด.......
แต่เราก็หลับกันได้ด้วยฤทธิ์เชี่ยงซุนอาจารย์แดง 555555++
คืนที่ 7
ผมไม่รู้ครับ เพราะ หลังจากเมื่อคืน ผมก็หอบผ้าไปนอนบ้านสาวเรียบร้อยโรงเรียนผมแว้วว
ทิ้งพี่เอก กับ เจ้าบอยสองคนไว้เผชิญความหลอนกันไปเหอะ
ใครอยากรู้ ไปถามพี่เอก ที่ประจวบฯกันได้ครับ .......
เจ้าบอยผมไม่รู้ข่าวมันเลย........ปล..** เจ้าบอยโดนผีอำทุกวัน (มันบอก)
ส่วนผม เริ่มหลอนๆตัวเอง ณ.ตอนนี้แล้วล่ะ บรึ่ยยยยยยยย!!
ชื่อหอพัก แผนที คลิ๊กลิงค์ดูครับ
http://www.x-rider.com/

ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น