"ผีอำ"

ผ่างงง!! (จะผ่างทำไม มีใครเขาตกใจกัน)

คุณๆครับ คุณเคย "โดนผีอำ" หรือเปล่า
ผีอำ  ตามพจนานุกรมฉบับราชบัณฑิตยสถานได้ นิยามไว้ว่า
อาการที่ปรากฏเมื่อเวลานอน เคลิ้มไปว่ามีคนปลุกปล้ำหรือยึดคร่า
ให้มีอาการเหนื่อยหอบจนตื่นขึ้น เกิดจากขณะที่กำลังจะหลับ มักจะเกิดจากภาวะง่วงเกิน อาการผีอำที่เกิดขึ้นในขณะที่กำลังจะตื่น อาจจะเกิดจากโรคลมหลับ หรืออาจจะเกิดในคนที่อดนอนหรือนอนไม่พอมาหลายวัน หรือเข้านอนผิดเวลาได้

ผีอำ เชื่อมาแต่โบราณว่า เมื่อเคลิ้มหลับไป จะมีความรู้สึกอึดอัดเหมือนมีใครมากดทับ
ที่ร่างกาย ไม่สามารถขยับตัว
หรือส่งเสียงใดๆได้ เชื่อว่าเป็นการกระทำ
ที่เกิดจากผี

อาการผีอำมักเกิดทันทีเมื่อหมดช่วงการหลับแบบตากระตุก จะเป็นอยู่ไม่กี่นาที แล้วค่อย ๆ หายหรือหายทันที เมื่อถูกเรียก ถูกสัมผัส ถูกปลุก โดยใครสักคน (หาคนปลุก คริๆๆ)
ผู้ที่มีอาการ ผีอำจะรู้สึกว่าตนนั้นตื่นอยู่ แต่ขยับเขยื้อนไม่ได้ ทั้งที่ตนได้พยายามขยับเขยื้อนแล้ว พยายามตะโกนเรียกให้คนช่วยแล้ว แต่ไม่มีคนได้ยิน เพราะไม่มีเสียงออกมา และเมื่อตื่นขึ้นจะจำเหตุการณ์และเล่าประสบการณ์ที่เกิดขึ้นได้
ซึ่งแท้ที่จริงแล้ว เมื่อนอนด้วยความเหนื่อยล้า ก็เกิดการประสานกันระหว่างสารเคมีกับสภาพชีวเคมีของร่างกาย เกิดอาการกดหรือค้างทำให้ขยับเขยื้อนร่างกายไม่ไหว เนื่องจากขณะที่ตื่นอยู่ สมองทำงานอยู่ แต่ร่างกายขยับเขยื้อนไม่ไหว เหมือนมีใครมาคุมร่างกายอยู่ ผู้ที่เกิดอาการนี้จึงเชื่อมโยงว่ามีผีมาจับตัว ซึ่งที่แท้คือ
"ความไม่สัมพันธ์กันระหว่างสมองกับร่างกาย"
ซึ่งเป็นอาการชั่วครู่เท่านั้น
และมักจะเกิดกับคนที่นอนหงายมากที่สุด ระยะเวลานาน ตั้งแต่ 2-3 วินาที จนถึง 10 นาที โดยจะหายไปเอง หรือไม่ก็ผู้ที่ถูกผีอำพยายามเอาชนะอาการเอง หรือมีคนมาช่วยสะกิดปลุกให้ตื่นขึ้น

โดยมีอาการหลอนทางประสาทสัมผัสเกิดร่วม ได้แก่
หลอนว่าตัวลอยหรือบินได้ หรือเหมือนกำลังออกจากร่าง หมุนเคว้ง หลอนทางสัมผัสกาย เช่น มีใครมากดทับหน้าอก หรือ มีใครมาสัมผัสตัว หรือ ดึงตัวเอาไว้กับเตียง บางทีก็รู้สึกว่าผ้าคลุมเตียงเคลื่อนไหว บางคนก็โดนเขย่าตัว หรือ มีความเจ็บปวดเกิดขึ้น
หลอนทางการได้ยิน เช่น ได้ยินเสียงย่างเท้า เสียงเคาะประตู เสียงหายใจ เสียงคุย เสียงกระซิบ เสียงฮัมเพลง เสียงหึหึ หลอนทางการมองเห็น เช่น เห็นหมอกควัน หรือ ความมืดคลึ้ม เห็นเป็นร่างคน สัตว์ หรืออสุรกาย บางทีก็มีการโต้ตอบทั้งทางกายหรือวาจากับสิ่งที่เห็นนั้น อย่างเป็นเรื่องเป็นราว หลอนทางการได้กลิ่น เช่น ได้กลิ่นเครื่องหอม กลิ่นเหม็นสาบ เป็นต้น.

วิชาการเสียยืดยาว เข้าเรื่องของผมกันครับ
ผมบอกเลยว่า วิชาการหรือทฤษฎีที่กล่าวมาเบื้องต้นนั้น โยนทิ้งไปได้เลย .…
ผมงัวเงีย รู้สึกตัวขึ้นมากลางดึก อึดอัดตรงหน้าอก ขยับไม่ได้ ค่อยๆเผยอเปลือกตาขึ้น คุณพระคุณเจ้า อยากนิมนต์ท่านมาทั้งวัดเลย ถ้าเป็นไปได้
เงาร่างดำทะมึน ทาบทับบนตัวผม ทั้งตัว ศรีษะของมันซุกอยู่ที่ลำคอของผม เสียงหายใจหวีดหวิว ลมหายใจอุ่นๆ รดต้นคอจนขนลุก ผมสากๆของมันส่งกลิ่นเหม็นอ่อนๆปะทะจมูก

ผมร้องไม่ออก ขยับก็ไม่ได้ เหงื่อกาฬแตกพลั่ก พยายามทำสมาธิ สำรวจท่านอนของตัวเอง บางท่านสวดมนต์
นั่นก็เป็นการทำสมาธิกลายๆครับ ได้เหมือนกัน  ชั่วครู่ ผมพบว่า ตัวเอง นอนหงาย มือทั้งสองข้างแผ่หราไว้บนหัว
สงสัยเลือดคงวิ่งขึ้นเลี้ยงไม่เพียงพอ ผมเริ่มกระดิกนิ้ว กำมือ ทำซ้ำ อยู่2-3ครั้ง
ร่างที่ทาบทับอยู่บนตัวผม เริ่มขยับเล็กน้อย
ผมสากๆของมันทิ่มที่แก้มผม เสียงครางฮือๆ
เบาๆฟังไม่รู้เรื่อง 
ผมเริ่มออกแรงยกแขนขึ้น สำเร็จครับ ฟู่!!
พอขยับแขนได้ รวบรวมกำลังทั่งหมด มือหนึ่งเลื่อนมาจับที่ต้นคอของมัน เบา และเงียบที่สุด อีกมือก็ทาบไปที่เอวของร่างนั้น ค่อยๆบรรจง พลิกร่างที่หนักอึ้งนั้น ออกจากบนตัวผม
…สำเร็จ!! 
ผมเช็ดน้ำลายเปื้อนแก้มนั้นออก บรรจง หอมแก้มเบาๆ ที่ร่างนั้น
"นอนดิ้นชิบหาย ไอ้ลูกชาย"
พูดไม่ทันขาดคำ ขามันก็ป่ายขึ้นมาบนตัวผม อีกครั้ง!! ………The £nd.,